31.3.10

bir gözüm ben. mekanik bir göz.ben,makina,size ancak benim görebileceğim bir dünyayı  açıyorum.kendimi  bugün de,bundan sonra da insana özgü o  hareketsizlikten kurtarıyorum.hiç durmadan hareket ediyorum.nesnelere yaklaşıp  onlardan uzaklaşıyorum.süzülüp altına giriyorum onların.koşan bir atın ağzı boyunca koşuyorum.düşen,yükselen nesnelerle birlikte düşüp kakıyorum ben de.karmakarışık hareketler,en karmaşık birleşimler içinde hareketleri sırayla kaydederek  dönen benim: makina.

zaman ve yer sınırlamalarından kurtulmuşum;evrenin her bir noktasını,bütün noktalarını,nerede olmalarını  istiyorsam ona göre düzenliyorum.benim yolum,dünyanın yepyeni bir biçimde algılanmasına giden yoldur.böylece size bilinmeyen bir dünyanın kapısını açıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder