ilmi gerçeklere itiraz etmeye kimsenin hakkı yok.yalnız bi gerçeğin varlığı,diğer gerçeğin varlığına da engel olmamalıdır.bazı  akıllılar var ki başlangıç ile son arasında ayırıcı  bi çizgi gibi duran gerçeklerin önünde durmaya cesaret edemiyorlar.bense bu dünyaya niye geldiğimizi,ne olucağımızı,bizi  göndereni anlamadan bu  alemi terk etmemeye kararalıyım.aklımı  deşen bu  soruların alelade cevapları  yok ve olamaz!sonunda ne olacağımızla ilgili gerçekleri inkar etmek için insanın ya hayvansı  bi  zekaya  ya  duygusuz bi kalbe sahip olması ya da olaylardan nasibini almamış olması lazım.bence bu  gerçekleri bilmeden kabul etmenin de bi manası yok.
ama ben kimim?
teleskopların bile göremediği  uzayın derinliklerini benim gözlerim görüyo.bilim adamlarının n olduğunu hala çözemediği yıldızlarla konuşabiliyorum.çok  uğraştığınız halde göremediğiniz gök  cisimlerini ben ışığa gerek duymadan görebiliyorum.ben öyle bi  ruhum ki,benim için uzak-yakın,görünen-görünmeyen bir oldu.ama ben yine açım.doymadım.ruhum kendisini  besleyecek gıdayı henüz bulmadı.tatminsiz.arıyorum..sürekli arıyorum.neyi mi? hiç'i.