Öyle ki suan yoldayım. Yolum en az on iki saat sürermiş.hiç tanımadığım bi eve hiç tanımadığım bi kaç insanın yanına gidiyorum. Bunu bilmiyodum bile. Bugün sadece anneanneme gelmiştim.ve dayımın eşiyle burda böyle bi karar aldık. Kendisi şu anda evinde beni bekliyodur.bense hayalin derinliklerinde diye bi kitap okuyorum. Mehmetali vermişti. Yanımda bana yeticek hiçbisey yok. Kıyafet, şarj, para, yiyecek, hiç bisey. Sadece boş bi defter,bi hırka, uykusuz,penguen ve gırgır.ne fotoğraf makinam, ne mp3 çalarım ne fazladan kıyafetim.. Sadece makinayı almayışıma üzüldüm. Nereden bilirdim ki hem. Neyse. Amacım uzaklaşmak. Çok mutlu olmak. Hürmüzle konuşmak ve sayesinde nirvanaya ulaşmak.okuduğum kitaptan bunun yollarının ve tam olarak manasını öğrendim. Az kişiye haber verdim.çok kalicam gittiğim yerde. Özlemek ve arınmak iyice düşünmek ve kararlar vermek istiyorum.bunlar önemli. Unutmak istiyorum. O duyguyu seviyorum ama unutmak istiyorum. Merak edilip ulaşılmak istiyorum. Bu da önemli. Motive olmak istiyorum. Ki. Bunun için en doğru yere gidiyorum. Doğaya! Doğa bana yapmam gerekenleri gösterip öğreticek.burda internet bulma olasılığım olmaz.bunları da telefondan yazıyorum zaten. Ayrıca şarj bitince doldurmak için de bi alet yok. Bakalım neler olur. :)